Öyle bir hayat yaşıyorum ki,
Cenneti de gördüm, cehennemi de
Öyle bir aşk yaşadım ki
Tutkuyu da gördüm, pes etmeyi de.
Bazıları seyrederken hayatı en önden,
Kendime bir sahne buldum oynadım.
Öyle bir rol vermişler ki,
Okudum okudum anlamadım.
Kendi kendime konuştum bazen evimde,
Hem kızdım hem güldüm halime,
Sonra dedim ki "söz ver kendine"
Denizleri seviyorsan, dalgaları da seveceksin,
Sevilmek istiyorsan, önce sevmeyi bileceksin,
Uçmayı seviyorsan, düşmeyi de bileceksin.
Korkarak yaşıyorsan, yalnızca hayatı seyredersin.
Öyle bir hayat yaşadım ki,
Son yolculukları erken tanıdım
Öyle çok değerliymiş ki zaman,
Hep acele etmem bundan, anladım...
Nietzche
Cok güzel ...
YanıtlaSiltum kalbimle diliyorum ki sen bu hayattaki hep guzellikleri gor ve yasa... yasadigin uzucu seyler bile dilerim hep sonunda guzellikler getirir... dilerim yagmurlar gokkusagi ile biter... love u...
YanıtlaSilMerhaba noni, blogunu yeni takip etmeye başladım ve en baştan beri olan yazılarını okuyordum. Gerçekten güzel bir blog, eline sağlık.
YanıtlaSilBir şey gözüme takıldı da sormak istedim. Ben büyük bir Şebnem Ferah hayranıyım. Buradaki şiiri okudum ve aaaa şebonun şarkısı, ne güzel dedim. Lakin Nietzche imzasını görünce şaşırdım. Nette bir arama yaptım, kimi Nietzche'nin kimi Şebo'nun diyor. Taa ki şu yazıyı okuyuncaya kadar ben de kararsızlık içindeydim.
http://sozluk.sourtimes.org/show.asp?id=15386716
Paylaşmak istedim ;)