30 Mart 2009

Hayatın Bana Öğrettikleri

 Esther'ciğim beni mimlemişti, kafamı toparlayıp yazmam gerekiyordu zira bu sefer mim konusu biraz kazık çıktı. Sorumuz: Hayatın bana öğrettikleri neler?
  0-7 yaş: Bu yaşlarda sloganım ne kadar çok ağlarsan o kadar dikkat çekersin'di. Mahallede bir çocuk ağlasa aman boşverin Çılgın Mevdoş'un sümüklü kızı ağlıyordur yine diyorlarmış. Bu döneme "ablamın benden yaka silktiği dönem" de diyebiliriz. Ablam sayemde ağız tadıyla sobe bile oynayamamıştır çünkü ne zaman saklansa ben ablaaa bööüü diye ağlayarak yanına gidip saklandığı yeri anında gammazlamışımdır. Haa bir de bu dönem kendimi oğlan ve at sandığım dönemdir. Barbi yerine arabalarla oynardım ve erkek gibi gözükeyim diye de iç çamaşırıma sürekli bişeyler koyardım, bir eksiklik hissediyordum sanırım :P Haa bir de popoma vurup dehhh der dıgıdıg dıgıdıg diye at gibi koşardım. Bir de duvarlarla öpüşürdüm, bir keresinde ablam yakalamıştı annemlere gidip "anneeee noni bir seksomanyaaakkk" diye ispiyonlamıştı beni hiç unutmam haa haa :)
7-17 yaş: Artık noninin öğrenme çağı gelmiştir, okula yazılır :) Yalnız okulda bitlenip sırma saçlarım kesilince travma yaşamıştım, kısacık saçlarım nedeniyle uzun süre erkek çocuğu ile karıştırıldım. Bir önceki dönemde olsa sevinçten zıplayacağım bu oğlana benzetilme olayı buluğ çağımda bana küfür gibi geldi. Bu dönem daha çok okul-ev, ev-okul arası bir süre sonra okul-ev-dershane, dershane-ev-okul arası geçti gitti. Bu nedenle bu dönemin bana tek öğrettiği şey ders ders ders oldu...
17-22 yaş: Kısacası büyüme serpilme dönemi de diyebiliriz :P Ders ders ders yerini boys boys boys şarkısına devretti. Bu dönemde babamın işi dolayısıyla bayağı seyahat ettim, Kazakistan, Sibirya, Rusya gibi değişik ülkeleri gördüm, buradaki yaşam standartları halime her zaman şükretmemi öğretti.
22- 30 yaş arası: Üniversiteden mezun olur olmaz Amerika'ya gittim. Neye yaradığını hala çıkartamadığım bir MBA eğitimim oldu. Bu arada araya bir evlilik bir de boşanma sıkıştırdım. Bu dönemin bana öğrettiği yegane şey hayatına giren ilk erkekle hemen nikah masasına oturma oldu.
30 - Günümüz: Şu inkar edilmez bir gerçek ki insan 30'larında kendini artıları ve eksileriyle sevmeyi öğreniyor. Kimi zaman hayatın bana öğrettikleri bana ağır gelse de hayatın anlamını bulmaya çalışıyorum. Yaşamda "one minute" gibi bir şey söz konusu değil, bu nedenle yaşamın her haline ayak uydurup yola devam etmek gerekiyor...
Gökten 3 mim düştü; biri Zilsiz Zarife'nin, diğeri Gofrett'in üçüncü de 2-Chic'in başına :)

6 yorum:

  1. Zahmet edip cevapladığın için çok teşekkür ederim :)Genelde verilen cevapların aksine çok pozitif olmuş.

    YanıtlaSil
  2. Estherim sen istersin de ben senin mimini geri çevirir miyim hiç aşkolsun!

    YanıtlaSil
  3. hahahaaa çok güldüm at gibi hissetmek çamaşırlara birşeyler koymak, kopardı beni sabah sabah çok güldüm yaaa...
    bu arada ilk mimli oldum teşekkürler cnm, büyük şeref ama biraz kazıkmış...yaw.

    YanıtlaSil
  4. ablana üzüldüm valla ne poroblem bir çocukmuşsun :)) gerçi bende sürekli ablamları anneme şikayet ederdim benimle oynamıyorlar dieee :) en kısa zamanda yapiceğimmmm nonim..

    YanıtlaSil
  5. cok guldum o gunleri hatirlayinca!

    YanıtlaSil
  6. çok güzel bir anlatımın var, cok eğlenceli:) yani yazdıklarında yazma seklinde başka güzel...

    YanıtlaSil

Saygı sınırını aşmadığınız sürece tüm yorumlarınız yayınlanacaktır, teşekkürler...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...