Petrovsky Manastırı

MTKO'nun düzenlediği Sokak Sokak Moskova etkinliğinin 2010-2011 dönemindeki ilk durağı Petrovsky Manastırı'ydı... Ben de geziye katılmak üzere heyecanla evden çıktım ki o da ne, 2010 sonbaharının ilk karı Moskova'ya yağmaya başlamıştı bile! 2 derecede resmen don-dum! İkisi böyleyse eksisi nasıl olacak bakalım??? Yüzyılın en soğuk kışını Moskova'da yaşamak varmış hee heee :P

Manastır gezimiz çok keyifliydi, en azından ben kendi adıma böyle söyleyebilirim çünkü benim için çekilecek çok fazla mistik detay vardı... Ama bir şey itiraf etmek istiyorum; ben tarihi yerleri gezmeyi, fotoğraflamayı çok sevsem de asla rehberlerin anlattıklarına konsantre olamıyorum! Tabii o anda toplaşıp rehberi dinlemek durumunda olduğumuz için kuzu kuzu ben de gruba uyuyorum. Meeeee :) Ama gözüm hep bişeyler aranıyor, şu mumu da çekiyim, ay şu ikonayı atlamıyım, aaa şuranın ışığı süper derken hoooppp benim beynim rehberin ağzından dökülenden kopuyor başka dünyada geziniyor. Bugün de durum pek farklı olmadı, içimden amaan eve gidince google'a bastımmıydı manastırın tüm tarihini dökerim dedim. Hıh evet çok döktün Nonik! Ne yazık ki internette (ve kitaplarımda) bu manastır ile ilgili tarihi bir bilgiye pek rastlayamadım. Aklımda kalan şeyler; Rus Çarlarından 1. Petro ve üvey kardeşi V. Ivan'ın çocukluğunun burada geçtiği, zaten doğuştan sakat olan V. Ivan'ın küçük bir çocukken iki amcasının gözleri önünde katledilmesi nedeniyle akıl sağlığını da yitirdiği, Fransız işgali sırasında Fransızların kiliselerden birini ahıra çevirip buradaki mezar taşlarına zarar verdiği, Sovyetler Birliği döneminde ise manastırların yasaklanıp sadece lokal kiliselere izin verilmesi nedeniyle burada gizlice ayin yapıldığı... Böyle bölük pörçük bilgiler kaldı aklımda... Daha fazla bilgiye sahip olanlar lütfen beni aydınlatsın ;) Eveeet günah da çıkardığıma göre artık çektiğim fotoğrafları gönül rahatlığıyla sizlerle paylaşabilirim :)

Buluşma noktamız olan Pushkinskaya metro durağında indim...

Metro çıkışında tüm hanımlar toplanıverdik...

Giderken gözüme takılanları fotoğrafladım...

Şunun tatlılığına bakar mısınız? Sütlü çikolatam benim :)
 

Alttaki Zen d'Art afişi dikkatimi çekmedi değil, ama bunun için vakit yoktu ne yazık ki...
 

Evet manastıra girmek üzereyiz...

Çanlar Noni için mi çalıyor acaba?
 
Manastırın bulunduğu alanda kilise ve şapeller vardı...

İçeri girdik...
 

Burası halka açık ama turistlere kapalı bir kilise, sadece özel randevu ile gruplar kabul ediliyor. MTKO bu izni önceden aldığı için böyle rahat fotoğraf çekebildim...

Gezinin bedeli kişi başı 350 ruble yani 17,5 lira, toplanan para manastıra gidiyor...
 

Kilisenin en saygın papazı bize manastır hakkında bilgi veriyor... Ne dediğini dinlemiyorum, ama yukarıyı gösteren işaret parmağı "evet farklıyız ama hepimizin inandığı tek" diye içimden geçirmeme sebep oluyor...
 
Papazdan sonra bayrağı rahibe devralacak ve bize kiliseyi gezdirecek, şimdilik beklemede...

Yok canım, Nöriye'nin Güğümleri setinden çıkıp geziye katılmış değilim, kilisenin içinde açık saçla dolaşmak yasak olduğu için rahibelerin verdiği başörtüsünden taktım ;) Papaz kaçmadan kendisinden bir poz rica ettim, sağolsun beni kırmadı...

Soldaki beyaz saçlı kişi bizim papazın ta kendisi! Saygın bir papaz olduğu için onun da resmini duvara yapmışlar. Rahiplerin ayin törenleri bu resmin yer aldığı küçük olan diğer kilisede yapılıyormuş, aslında buraya giriş dışardan gelenlere yasak ama bizim için açtılar...

Fotoğraf çekmeye devam...
 




Açıkçası bu bana çok enteresam geldi... Bu duvarın arkasında bir Aziz'in naaşından alınan bir parça duruyormuş, kendisi kutsal sayıldığı için de ön tarafta metal bir delik ibadet için bırakılmış. 2 tane yaşlı teyze geldi, tam olarak ne yaptıklarını göremedim ama sanırım önde duran metal deliğe dudaklarını değdirdiler. Ne olduğunu bilen varsa anlatabilir mi acaba, gerçekten çok merak ettim!

Rahibe avluda bizi gezdirirken...

Gezinin sonlarına doğru biraz içimizi ısıtmak için yemekhanelerine doğru gidiyoruz...

Burda çalışanlar da rahiplerin kendisi... Yaptıkları yemekler de sadece kilisede çalışan rahipler için... Bizim gibi dışardan gelenlere ise çay, kahve ile tatlı ve tuzlu hamur işi veriliyor, bunlar da yine kendileri tarafından yapılıp sıcak sıcak servis ediliyor...

Çay ve bu leziz çörek 50 ruble yani 2,5 lira...
 


Bunlar da işgal sırasında Fransızlar tarafından dağıtılıp sonradan bir araya getirilen mezar taşları...

Rahibeye veda edip...

Hızlı adımlarla sıcacık evlerimizin yolunu tutuyoruz...