Çikolata Fabrikası

IWC'nin hemen hemen herkese hitap eden bir etkinlik grubu var, bunlardan biri de mimari yürüyüş grubu... Bu grubun Kızıl Ekim Çikolata Fabrikası'na (Красный Октябрь) yapacağı geziyi duyar duymaz bir çikolata canavarı olarak hemen gruba üye oldum. Fabrikaya yapılacak gezide önce kontenjanın dolduğunu söylediler ama daha sonra yapılan iptaller sayesinde yer açılınca ben de kendimi bu gezide buluverdim!

Krasnoselskaya metro durağında indik ve fabrikaya doğru yürümeye başladık...

Giriş kapısına geldik... Rehberimizle buluşup çikolatanın tarihçesi ve Moskova'ya gelişi hakkında bilgi almak üzere binanın 5. katındaki müzeye çıktık.

Çikolatanın icadı milattan önceye dayanıyormuş. Bir hayvanın kakao ağacından meyve kopardığına tanık olan Mayalar zamanla bu meyvenin çekirdeklerini öğütüp suyla karıştırarak çikolatalı bir içecek yapmışlar.

Bu içecek Aztekler zamanında çok popüler olmuş ve toplumun elit kesiminin içtiği bir içecek haline gelmiş. Aztek dilinde "ekşi, acı içki" anlamına gelen "xocoatl" adındaki bu içeceği Aztekler içine biber ve başka baharatlar katarak içmişler.

Çikolatanın milattan önceki hikayesini anlatan üç boyutlu kısa bir animasyonu izledikten sonra müzenin içinde dolaşmaya başladık...

Avrupalıların çikolata ile tanışması ise İspanyol kaşiflerin 16. yüzyılda Orta Amerika'ya yaptıkları keşif sayesinde olmuş. Aztek kralı çikolatalı içeceklerini kaşiflere sunmuş. Kakao çekirdeklerinin ticaret gemilerinde para yerine kullanıldığı farkedilince de önemi anlaşılmış. Ünlü İspanyol kaşif Hernan Cortes'in Meksika'yı istila etmesinden 1 yıl sonra, 1520 yılında, kakao çekirdekleri gemilerle İspanya'ya götürülmüş. İspanyollar ise içine şeker koyarak daha tatlı bir içecek haline getirmişler. Kakao böylece İspanya'da kullanılmaya başlanarak tüm Avrupa'ya yayılmış.

1850 yılında Moskova'ya gelen Theodore von Einem isimli Alman şeker tüccarı 1867 yılında çikolata, reçel ve jöle üretmek amacıyla burada küçük bir tesis kurmuş. İşleri iyi giden Einem kısa zamanda Rusya’nın önde gelen çikolata, şekerleme, kakao tozu ve kurabiye üreticisi konumuna gelmiş.

1918 yılında Ekim Devrimi'nden sonra fabrika devletleştirilmiş. 1920 yılında üretim yeniden başlamış ve "Einem" olan fabrikanın adı "Kızıl Ekim" olarak değiştirilmiş.

Müzenin içindeki turumuza devam ettik...

O döneme ait çikolata kutularını ve ambalaj kağıtlarını inceledik...

Müzedeki turumuz bittikten sonra binanın hemen yanındaki Kızıl Ekim fabrikasına doğru yöneldik...

Fabrikaya girdiğimizde başımıza bone, üstümüze önlük ve ayaklarımıza galoşları geçirdik. Tüm eşyalarımızı bir odada bırakmak zorunda oduğumuz için ne yazık ki üretim tesisinin fotoğraflarını çekemedim :(
Bu iki fotoğraf için sevgili Ayşe'ye çok teşekkürler ;)

Dediğim gibi bir çikolata canavarı olduğum için çikolata fabrikalarının nasıl olduğunu hep merak etmişimdir... Fabrikanın içine girerken beni ilk cezbeden şey müthiş çikolata kokusu oldu :) Sınıf sınıf! Üretim bantlarında geçen çikolataları da görünce iki patisi ile ayağa kalkmış fino köpeklerine döndüm, hev hev isterim çiko isterim hev :P Rehberimiz sağolsun bizi hem gezdirdi hem yedirdi, hatta banttan geçen çikolatalardan almamıza da izin verdi. Moskovalıların yiyeceği çikolatada artık benim de parmağım var yani kihh kihh :) Ama yanında su olmadan yenen içi kremalı ve nugatlı çikolatalar bir süre sonra bünyede sönmeyen bir yangına yol açtığı için bu kadar çikolata yeter dedim!

Bize hediye edilen çikolatalarımızı da alıp fabrikayı biraz yana yana terk ettik :) 

Bu yangını küçük bir Rus lokantasında söndürmeye karar verdik ve içeri daldık!

Rus inanışına göre eğer bir yemeği ilk kez yiyorsanız dilek tutmanız gerekiyormuş. Borş çorbasını yıllar önce içmiştim ama nerde içtiğimi bile hatırlayamadım... Ben de bunu ilk kabul ediyim dedim ve malum dileğimi dileyerek çorbamı içtim ;) Borş çorbası sevmem demiştim ama sanırım aklımda yanlış kalmış, bu çok lezzetli bir çorbaydı, o kadar çikolata sonrasında beni kendime getirdi doğrusu ;)

Hepinize içinizi ısıtan (yakmayan) bir gün diliyorum!