Sağolun Ya!

Blogda 1900 takipçim, instagramda 1300 küsür, twitterda bilmem kaç ve bir sürü arkadaşım var yani ben olduğunu zannediyordum aslında yoklarmış, dün gördüm bunu. Hayatımda sadece iki defa burada ricada bulunmuştum, biri katıldığım bir ankette bana oy atmanızdı (ki yeterli sayıda oy atan olmamıştı zaten) diğeri de annemin geri dönüşüm sergisine destek vermeniz. Teşekkür ederim beni bu kadar çok sevdiğiniz ve bu kadar duyarlı davrandığınız için! Bu kadar arkadaşımın arasından dün sadece üç kişi geldi; Neslihan'cığım ve Esin'ciğim minik bebeklerinize rağmen ve Elçin'ciğim hastaneye gidecek olmana rağmen geldiğiniz için çok teşekkürler kızlar, ayağınıza sağlık! Klavyenin başında herkes döktürmeye bayılıyor ama reelde herkes toz duman! 

Benim tek istediğim kendi başına yaratıcılığını kullanan, emeğini ortaya döken, çevresine duyarlı davranan, boş durmayıp üretmeyi tercih eden bir kadının, annemin desteklenmesi ve yüreklendirilmesiydi. Dünkü organizasyonun amacı satıştan ziyade bu yüreklendirmeye yönelikti zaten gelenlerde ürünlerin fiyatlarından kar amacı güdülmediğini anlamıştır... Hani feminist ortamlarda çok atıp tutuyoruz ya kadınlara destek verilmiyor, girişimde bulunmaları sağlanmıyor bla bla diye bırakın lütfen bu içi boş muhabbetleri, hepimiz o kadar bencil olmuşuz ki tek düşündüğümüz kendi çıkarlarımız sadece! Herkese inanılmaz kırıldım, bunları söylemeseydim ve hiçbirşey olmamış gibi yazmaya devam etseydim samimi olmayacaktım ve kendime ters düşecektim. Hepimiz birbirimize ne kadar samimi olduğumuzu gösterdiğimize göre artık dağılabiliriz. Hoşçakalın.